Οι “σχέσεις” μας με
τους γερμανούς αρχίζουν από πολύ παλιά από την βυζαντινή αυτοκρατορία.
Όμως εμείς θα δούμε την νεότερη ιστορία .
Η πρώτη “επαφή” ήταν με την επιβολή των ξένων κέντρων του βασιλιά οθωνα.
Ο λόγος ήταν ότι δεν είχαν εμπιστοσύνη στον Καποδίστρια, το θεωρούσαν ρωσόφιλο. Ως αποτέλεσμα ήταν η φυλάκιση πολλών στρατηγών μεταξύ αυτών και του Κολοκοτρώνη.
Ο οθωνας ήταν γιος του βασιλιά της Βαυαρίας Λουδοβίκου Α`. το πλήρες όνομα του ήταν Όττο Φρίντριχ Λούντβιχ φον Βίττελσμπαχ.
Ενώ τον Καποδίστρια δεν του δάνειζαν και αναγκάστηκε να βάλει την δίκια του περιουσία για να λειτουργήσει το ελληνικό κράτος, τον οθωνα του δάνεισαν 60εκ φράγκα (τεράστιο πόσο για την εποχή) τα οποία τα 33εκ πήγαν για αποπληρωμή μέρους του δάνειου της απελευθέρωσης (σημ. υπάρχει σχετική αναφορά στις σημειώσεις στην σελίδα) 12.5εκ για εξαγορά εδαφών από την οθωμανική αυτοκρατορία (αττική, Εύβοια)και 7.5 εκ για την συντήρηση των βαυαρικών στρατευμάτων , τα υπόλοιπα σε χρέη του δημοσίου!!!!!!!!
Το 1897 ενώ δίνει δάνεια η γερμάνια για την απελευθέρωση της Κρήτης ποντάρει στην ήττα της Ελλάδας δίνοντας πριν την έναρξη οπλισμό στην οθωμανική αυτοκρατορία. μετά την συντριβή του Ελληνικού στρατού, αξίωνε την επιβολή Διεθνούς Οικονομικού Ελέγχου στην Ελλάδα.
Οι Μεγάλες δυνάμεις επενέβησαν για να σταματήσει ο πόλεμος του 1897, επιδικάζοντας στην Ελλάδα να πληρώσει αποζημίωση 95.000.000 χρυσά φράγκα στην οθωμανική Αυτοκρατορία, ποσό μεγάλο για την εποχή εκείνη που η Ελληνική κυβέρνηση δεν υπήρχε περίπτωση να το εξασφαλίσει χωρίς εξωτερικό δανεισμό. Η Ελλάδα αναγκάστηκε να δεχτεί τους δυσμενείς αυτούς όρους της αρχικής συμφωνίας που υπογράφτηκε ως συνθήκη ειρήνης τον Σεπτέμβριο του 1897. Στο άρθρο 2 της συνθήκης προβλεπόταν πως η καταβολή της αποζημίωσης δεν θα καθυστερούσε την ικανοποίηση των παλαιών δανειστών της Ελλάδος και προέβλεπε την ίδρυση επιτροπής Διεθνούς Οικονομικού Ελέγχου από αντιπροσώπους των Μεγάλων Δυνάμεων. Η Επιτροπή αυτή θα βρίσκονταν μονίμως στην Αθήνα και θα επέβλεπε την τήρηση των συμφωνιών, την εξόφληση των δανειστών της Ελλάδας και την καταβολή της αποζημίωσης στην Οθωμανική Αυτοκρατορία.
Να σημειωθεί ότι η συνθήκη ειρήνης αφορούσε τον Ελληνο-Τουρκικό πόλεμο και προκαλεί απορία πως οι Μεγάλες Δυνάμεις “χώρεσαν” το παραπάνω άρθρο. Αλλά όχι μόνο αυτό. Με απροκάλυπτη ωμότητα η συνθήκη αυτή περιείχε την πρωτοφανή ρήτρα πως η Ελληνική Κυβέρνηση όφειλε να εξασφαλίσει την υπερψήφιση των όρων της συνθήκης από την Ελληνική βουλή!
Τον Οκτώβριο του 1897 έφτασαν στην Αθήνα οι απεσταλμένοι των Μεγάλων Δυνάμεων για την επιβολή των όρων της συνθήκης Ειρήνης. Η Ελληνική Κυβέρνηση υπό τον Ζαίμη προσπάθησε να διαπραγματευθεί και να πετύχει κάποιο συμβιβασμό που θα μείωνε την επέμβαση των ξένων στην διοίκηση του κράτους, αλλά τα αποτελέσματα ήταν πενιχρά, λόγω κυρίως την αρνητικής στάσης των Γερμανών απεσταλμένων. Αντιθέτως οι Βρετανοί και οι Ιταλοί έδειξαν κάποια κατανόηση στις Ελληνικές ευαισθησίες.
Ενώ παίρνουμε για πρώτη φορά αυτό που μας άξιζε, μετά το τέλος του Α` Π.Π., Η Ελλάδα, ως νικήτρια χώρα στο πλευρό της Αντάντ κατά τη διάρκεια του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου, ανταμείφθηκε με παραχώρηση εδαφών από τη Βουλγαρία και την Οθωμανική Αυτοκρατορία, χώρες οι οποίες κατά τη διάρκεια του πολέμου είχαν ταχθεί με τις κεντρικές δυνάμεις. Να σημειώσουμε ότι κεντρικές δυνάμεις ήταν η Γερμανία και Αυστροουγγαρία
Απ' τη Βουλγαρία η Ελλάδα απέσπασε την Δυτική Θράκη, σύμφωνα με την συνθήκη του Νεϊγύ, που απέκοπτε το βουλγαρικό κράτος από άμεση πρόσβαση προς τη Μεσόγειο Θάλασσα.
Επίσης, υπεγράφη η συνθήκη των Σεβρών, σύμφωνα με την οποία η Οθωμανική Αυτοκρατορία παρέδιδε στην Ελλάδα όλη την Ανατολική Θράκη -εκτός από την περιοχή της Κωνσταντινούπολης- και τη ζώνη της Σμύρνης στη δυτική Μικρά Ασία.
Το 1922 ενώ όλα βαίνουν καλώς για την χωρά , πέφτει ο Βενιζέλος και φέρνουν τον βασιλιά Κωνσταντίνο, γόνος γερμανών, παρά τις αντιδράσεις των δυνάμεων που στην ουσία αυτοί σου έδωσαν αυτά τα εδάφη (Γαλλία, Ιταλία). Ξεχνώντας ότι πριν λίγα χρόνια ήταν εχθροί και οι γερμανοί ήταν σύμμαχοι με τους Οθωμανούς. Έτσι φτάσαμε στην μικρασιατική καταστροφή.
Για τον Β` ΠΠ είναι λίγο πολύ γνωστά τα δεινά μας.
Έτσι μετά από πολλά χρόνια και από μικρές μικρές “σχέσεις” φτάνουμε στην ολοκλήρωση (και αρχή αυτών που περνάμε τώρα) στην εκλογή του Σημίτη.
Φιλοθεάμονος (λογικό αφού σπούδασε έζησε και δούλεψε πολλά χρόνια στην Γερμανία) έφερε την καταστροφή πολλών οικογενειών με το χρηματιστήριο και την προτροπή να “παίξουν” και όχι να επενδύσουν.
Μαγείρεψε την είσοδο μας στην ΟΝΕ, έβαλε ταφόπλακα στην αγροτική παράγωγη με τις άθλιες συμφωνίες κατά των ελλήνων αγροτών (θα ασχοληθούμε άλλη φορά με αυτό), έτσι φτάσαμε στην σημερινή κατοχή της Μάρκε.
Αυτή είναι η Γερμανία για εμάς ‘η ακόμα καλύτερα εμείς για την Γερμανία, ένα βασίλειο ακόμα στην ομοσπονδία τους που κάποια χρόνια τους έμπαινε στο μάτι και τους πολέμησε με όλη την ψυχή του.
Η πρώτη “επαφή” ήταν με την επιβολή των ξένων κέντρων του βασιλιά οθωνα.
Ο λόγος ήταν ότι δεν είχαν εμπιστοσύνη στον Καποδίστρια, το θεωρούσαν ρωσόφιλο. Ως αποτέλεσμα ήταν η φυλάκιση πολλών στρατηγών μεταξύ αυτών και του Κολοκοτρώνη.
Ο οθωνας ήταν γιος του βασιλιά της Βαυαρίας Λουδοβίκου Α`. το πλήρες όνομα του ήταν Όττο Φρίντριχ Λούντβιχ φον Βίττελσμπαχ.
Ενώ τον Καποδίστρια δεν του δάνειζαν και αναγκάστηκε να βάλει την δίκια του περιουσία για να λειτουργήσει το ελληνικό κράτος, τον οθωνα του δάνεισαν 60εκ φράγκα (τεράστιο πόσο για την εποχή) τα οποία τα 33εκ πήγαν για αποπληρωμή μέρους του δάνειου της απελευθέρωσης (σημ. υπάρχει σχετική αναφορά στις σημειώσεις στην σελίδα) 12.5εκ για εξαγορά εδαφών από την οθωμανική αυτοκρατορία (αττική, Εύβοια)και 7.5 εκ για την συντήρηση των βαυαρικών στρατευμάτων , τα υπόλοιπα σε χρέη του δημοσίου!!!!!!!!
Το 1897 ενώ δίνει δάνεια η γερμάνια για την απελευθέρωση της Κρήτης ποντάρει στην ήττα της Ελλάδας δίνοντας πριν την έναρξη οπλισμό στην οθωμανική αυτοκρατορία. μετά την συντριβή του Ελληνικού στρατού, αξίωνε την επιβολή Διεθνούς Οικονομικού Ελέγχου στην Ελλάδα.
Οι Μεγάλες δυνάμεις επενέβησαν για να σταματήσει ο πόλεμος του 1897, επιδικάζοντας στην Ελλάδα να πληρώσει αποζημίωση 95.000.000 χρυσά φράγκα στην οθωμανική Αυτοκρατορία, ποσό μεγάλο για την εποχή εκείνη που η Ελληνική κυβέρνηση δεν υπήρχε περίπτωση να το εξασφαλίσει χωρίς εξωτερικό δανεισμό. Η Ελλάδα αναγκάστηκε να δεχτεί τους δυσμενείς αυτούς όρους της αρχικής συμφωνίας που υπογράφτηκε ως συνθήκη ειρήνης τον Σεπτέμβριο του 1897. Στο άρθρο 2 της συνθήκης προβλεπόταν πως η καταβολή της αποζημίωσης δεν θα καθυστερούσε την ικανοποίηση των παλαιών δανειστών της Ελλάδος και προέβλεπε την ίδρυση επιτροπής Διεθνούς Οικονομικού Ελέγχου από αντιπροσώπους των Μεγάλων Δυνάμεων. Η Επιτροπή αυτή θα βρίσκονταν μονίμως στην Αθήνα και θα επέβλεπε την τήρηση των συμφωνιών, την εξόφληση των δανειστών της Ελλάδας και την καταβολή της αποζημίωσης στην Οθωμανική Αυτοκρατορία.
Να σημειωθεί ότι η συνθήκη ειρήνης αφορούσε τον Ελληνο-Τουρκικό πόλεμο και προκαλεί απορία πως οι Μεγάλες Δυνάμεις “χώρεσαν” το παραπάνω άρθρο. Αλλά όχι μόνο αυτό. Με απροκάλυπτη ωμότητα η συνθήκη αυτή περιείχε την πρωτοφανή ρήτρα πως η Ελληνική Κυβέρνηση όφειλε να εξασφαλίσει την υπερψήφιση των όρων της συνθήκης από την Ελληνική βουλή!
Τον Οκτώβριο του 1897 έφτασαν στην Αθήνα οι απεσταλμένοι των Μεγάλων Δυνάμεων για την επιβολή των όρων της συνθήκης Ειρήνης. Η Ελληνική Κυβέρνηση υπό τον Ζαίμη προσπάθησε να διαπραγματευθεί και να πετύχει κάποιο συμβιβασμό που θα μείωνε την επέμβαση των ξένων στην διοίκηση του κράτους, αλλά τα αποτελέσματα ήταν πενιχρά, λόγω κυρίως την αρνητικής στάσης των Γερμανών απεσταλμένων. Αντιθέτως οι Βρετανοί και οι Ιταλοί έδειξαν κάποια κατανόηση στις Ελληνικές ευαισθησίες.
Ενώ παίρνουμε για πρώτη φορά αυτό που μας άξιζε, μετά το τέλος του Α` Π.Π., Η Ελλάδα, ως νικήτρια χώρα στο πλευρό της Αντάντ κατά τη διάρκεια του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου, ανταμείφθηκε με παραχώρηση εδαφών από τη Βουλγαρία και την Οθωμανική Αυτοκρατορία, χώρες οι οποίες κατά τη διάρκεια του πολέμου είχαν ταχθεί με τις κεντρικές δυνάμεις. Να σημειώσουμε ότι κεντρικές δυνάμεις ήταν η Γερμανία και Αυστροουγγαρία
Απ' τη Βουλγαρία η Ελλάδα απέσπασε την Δυτική Θράκη, σύμφωνα με την συνθήκη του Νεϊγύ, που απέκοπτε το βουλγαρικό κράτος από άμεση πρόσβαση προς τη Μεσόγειο Θάλασσα.
Επίσης, υπεγράφη η συνθήκη των Σεβρών, σύμφωνα με την οποία η Οθωμανική Αυτοκρατορία παρέδιδε στην Ελλάδα όλη την Ανατολική Θράκη -εκτός από την περιοχή της Κωνσταντινούπολης- και τη ζώνη της Σμύρνης στη δυτική Μικρά Ασία.
Το 1922 ενώ όλα βαίνουν καλώς για την χωρά , πέφτει ο Βενιζέλος και φέρνουν τον βασιλιά Κωνσταντίνο, γόνος γερμανών, παρά τις αντιδράσεις των δυνάμεων που στην ουσία αυτοί σου έδωσαν αυτά τα εδάφη (Γαλλία, Ιταλία). Ξεχνώντας ότι πριν λίγα χρόνια ήταν εχθροί και οι γερμανοί ήταν σύμμαχοι με τους Οθωμανούς. Έτσι φτάσαμε στην μικρασιατική καταστροφή.
Για τον Β` ΠΠ είναι λίγο πολύ γνωστά τα δεινά μας.
Έτσι μετά από πολλά χρόνια και από μικρές μικρές “σχέσεις” φτάνουμε στην ολοκλήρωση (και αρχή αυτών που περνάμε τώρα) στην εκλογή του Σημίτη.
Φιλοθεάμονος (λογικό αφού σπούδασε έζησε και δούλεψε πολλά χρόνια στην Γερμανία) έφερε την καταστροφή πολλών οικογενειών με το χρηματιστήριο και την προτροπή να “παίξουν” και όχι να επενδύσουν.
Μαγείρεψε την είσοδο μας στην ΟΝΕ, έβαλε ταφόπλακα στην αγροτική παράγωγη με τις άθλιες συμφωνίες κατά των ελλήνων αγροτών (θα ασχοληθούμε άλλη φορά με αυτό), έτσι φτάσαμε στην σημερινή κατοχή της Μάρκε.
Αυτή είναι η Γερμανία για εμάς ‘η ακόμα καλύτερα εμείς για την Γερμανία, ένα βασίλειο ακόμα στην ομοσπονδία τους που κάποια χρόνια τους έμπαινε στο μάτι και τους πολέμησε με όλη την ψυχή του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου