ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΙ 1974-2011

Όλοι μας έχουμε συζητήσει με φίλους, συγγενείς, γνωστούς για το ποιος φταίει ή για το ποιος φταίει περισσότερο για την οικονομική κατάσταση  και όχι μονό της χωράς.

Σίγουρα αυτό που συμβαίνει δεν είναι μονό αποτέλεσμα λανθασμένης ή εσκεμμένης διακυβέρνησης της χωράς από τους πολιτικούς. Σαφώς και υπάρχουν πολλά συμφέροντα ξένων στα οποία θα ασχοληθούμε άλλη φορά. Τώρα θα προσπαθήσουμε να  κάνουμε μια αναφορά στα θετικά και αρνητικά των πρωθυπουργών που κυβέρνησαν την χωρά από το 1974 και μετά.

Δεν κάνουμε αναφορά και πιο πριν για τον απλούστατο λόγο ότι είναι άδικο για τους πριν χούντα πρωθυπουργούς. Αντιμετώπισαν ένα νέο κράτος με απελευθερώσεις περιοχών, βαλκανικούς και παγκόσμιους πόλεμους, εμφύλιο και ένα διαφορετικό πολίτευμα.

Έτσι ξεκινάμε την αναφορά μας με τον ιδρυτή της νέας δημοκρατίας τον Κωνσταντίνο Καραμανλή. 1974-1980       

Από τα θετικά του και την θεμελίωση της δημοκρατίας ήταν η άμεση νομιμοποίηση του Κ.Κ.Ε. και την κατάργηση της μοναρχίας με δημοψήφισμα.

Ένα ακόμα θετικό επίτευγμα του ήταν η ένταξη της Ελλάδας στην Ευρώπη των 10 (Ε.Ο.Κ.)

Από τα αρνητικά είναι η υποχωρητική πολιτική του στο θέμα της Κύπρου που σαν αποτέλεσμα είναι ακόμα και τώρα το νησί να βασανίζεται από την διχοτόμηση αλλά και να συνεχίζουμε να έχουμε προβλήματα με την Τουρκιά (Α.Ο.Ζ.).

Γνωστή η φράση του «η Κύπρος είναι μακριά» όταν ρωτήθηκε γιατί δεν πίεσε για την Κύπρο.

Καθυστέρηση στην λειτουργία του κρατικού μηχανισμού σαν αποτέλεσμα είχε τις καταστρεπτικές πυρκαγιές στην Πάρνηθα το 1977.

Οικονομικά ανέβασε το δημόσιο χρέος από το 24% στο 28% επί του Α.Ε.Π.

Ανέβασε το Α.Ε.Π. 1,5 τρις δραχμές  ανεβάζοντας ταυτόχρονα τα έσοδα και το βιοτικό επίπεδο του μέσου Έλληνα.

Μπορούμε να θεωρήσουμε «καλή»  διακυβέρνηση της χωράς αφού η χωρά μπήκε σε τροχιά Ευρώπης και ήταν η μοναδική φορά που το αξίζαμε καθώς μπήκαμε με τα λιγότερα χρέη και με μεγάλους ρυθμούς ανάπτυξης.

Ο επόμενος είναι ο ιδρυτής του Πανελλήνιου Σοσιαλιστικού Κινήματος Αντρέας Παπανδρέου 1981-1989 και 1993-1996

Από τα θετικά του που επωμιζόμαστε μέχρι και σήμερα είναι το άνοιγμα φιλίας με τον αραβικό κόσμο, είχε σαν αποτέλεσμα η Ελλάδα να γίνει διαμεσολαβητής σε πολλές υποθέσεις μεταξύ δύσης και ανατολής περνώντας οφέλη και από τις δυο πλευρές. Σε αυτό οφείλεται το φθηνό πετρέλαιο που περνάμε μέχρι σήμερα από τις αραβικές χώρες..

Άλλο θετικό (αν και στην Ελλάδα τα θετικά τα μετατρέπουμε σε αρνητικά) είναι ο συνδικαλισμός αν παρέμενε στα αρχικά επίπεδα , δηλαδή να έχει δύναμη η φωνή του εργαζομένου.

Η ίδρυση του Ε.Σ.Υ.

Ένα από τα θετικότερα ήταν η επαναδιαπραγμάτευση του  μνημονίου ένταξης της Ελλάδας στην Ε.Ο.Κ. με ευνοϊκότερους ορούς για την χωρά μας με αποτέλεσμα τα αυξημένα πακέτα Ντελόρ.

Ανέβασμα των μισθών σε ιδιωτικό και δημόσιο τομέα με αποτέλεσμα μεγάλη αύξηση του βιοτικού επιπέδου των πολιτών της χωράς.

Η σκληρή στάση που κράτησε απέναντι στις ορέξεις της Τουρκιάς επισκεπτόμενος την Κύπρο (ο πρώτος πρωθυπουργός που επισπεύτηκε την Κύπρο μετά την απόβαση) αλλά και το εμπάργκο απέναντι στα σκοπιά και την φράση «το όνομα μας είναι η ψυχή μας».

Τα αρνητικά  του είναι σίγουρα η κακή διαχείριση των οικονομικών πακέτων εξισορρόπησης της Ευρώπης και βεβαία η ασύστολη κρατικοποίηση μεγάλων επιτηρήσεων (πυρκαλ, εσσο, χαλυβουργία) που είχε σαν αποτέλεσμα συρρίκνωση αυτών αλλά και αύξηση της ανεργίας και εξόδων του κράτους.

Φτάνοντας πια το δημόσιο χρέος στο 68% του Α.Ε.Π. και βάζοντας την χωρά σε τροχιά υπερδανεισμού. Σαφώς ανέβασε τα έσοδα της χωράς κατά 800 εκ δραχμές αλλά αναλογικά του χρέους είναι μηδαμινή αύξηση. Λογοκρίνει τον Καραμανλή και μια δήλωση του που δεν παίχτηκε ποτέ στα κρατικά κανάλια (ο Καραμανλής πρόεδρος δημοκρατίας τότε).

Το σκάνδαλο κασκέτα στο όποιο κατηγορήθηκε και ο ίδιος και εν συνεχεία αθωώθηκε. Καταδικαστήκαν μελή της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ (Τσοβόλας, πετσος).

Η θητεία του μπορείς να την πεις και επιτυχημένη αλλά και λανθασμένη.

Επιτυχημένη γιατί η Ελλάδα για πρώτη φορά διεθνώς απαιτούσε και κέρδιζε, είχε το κυρός του διαμεσολαβητή (επιτυχημένη διαιτησία μεταξύ Μιτεράν και Καντάφι με αποτέλεσμα την συμφωνία της Κρήτης).

Όμως οικονομικά η χωρά κατάρρευσε, διασκορπίζοντας άσκοπα τα ευρωπαϊκά κονδύλια που προορίζονταν για υποδομές( αυτοκινητοδρόμους, νοσοκομεία, επενδύσεις, αεροδρόμια και λιμάνια) ανεβάζοντας την ανεργία (αφού οι επενδύσεις στην Ελλάδα ήταν κάτι δύσκολο) μεγαλώνει το κράτος και δημιουργεί έμφραγμα στις δημοσιές υπηρεσίες.

και πάμε στον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη 1990-1993 

μια περίεργη περίοδος που σημαδεύτηκε από συνεχόμενες εκλογικές  αναμετρήσεις, οικουμενικές κυβερνήσεις .

θετικό μπορεί να θεωρηθεί η ενεργοποίηση των ΗΠΑ υπέρ της Ελλάδας αλλά και η παραπομπή πρώην υπουργών για σκάνδαλα.

Καταστρέφει την οικονομία διπλασιάζοντας το ΑΕΠ απλά ανεβάζοντας τα χρέη και έτσι το δημόσιο χρέος ξεπερνά το 102% του ΑΕΠ.

Λάθος χειρισμοί για τα σκοπιά, δεν τελειώνει το θέμα πριν καν αρχίσει και έχοντας σύμμαχο τον Γκλιγκόροφ που είπε «δεν έχουμε καμία σχέση με τους αρχαίους μακεδόνες, είμαστε βούλγαροι»

Σαφώς συνέβαλε στην καταστροφή της χωράς και οικονομικά και πολιτικά, ένας από τους χειρότερους.

Δεν τελείωσε ένα θέμα που είχε και την ευκαιρία και την δύναμη και τον χρόνο να το κάνει, και έχει βάλει μέχρι τώρα την χωρά σε εθνική αβεβαιότητα.

Ο επόμενος στην αναφορά μας είναι ο Κώστας Σημίτης  1996-2004 

Δύσκολα θα βρεις θετικά στην διακυβέρνηση του Κώστα Σημίτη, ακόμα και η ένταξη της Ελλάδας στην ΟΝΕ.  έγινε με λάθος τρόπο και σε στιγμή που η Ελλάδα δεν ήταν έτοιμη. Παρουσιάζοντας ψεύτικα στοιχειά , το χρέος από το 97% ήταν πραγματικά στο 109%.

Θετικά είναι τα έργα υποδομής όπως το μετρό το αεροδρόμιο Αθηνών αλλά και ο εκσυγχρονισμός των αυτοκινητόδρομων και η αττική οδός και η γέφυρα Ρίου-Αντιρρίου.

Οικονομικά ανέβασε το χρέος στο 109% χωρίς να αυξήσει σχεδόν καθόλου το Α.Ε.Π.  και μειώνοντας τα έσοδα του κράτους. Δημιουργεί την φούσκα του χρηματιστήριου .

Το σκάνδαλο της Siemens που ακόμα βασανίζει την χωρά .

Η Τουρκιά κάνει ότι θέλει με αποτέλεσμα να έχουμε την ταπείνωση των Ιμίων αλλά και του προδότη με τον οτσαλαν.

Δημιουργεί θέμα με τις νέες ταυτότητες αφαιρώντας το θρήσκευμα αλλά και θέτει αντισυνταγματικό και την εθελοντική αναγραφή.

Υπέρκοστολογεί τα έργα για την ολυμπιάδα βάζοντας την χωρά σε τροχιά πτώχευσης.

Η θητεία του δεν μπορεί παρά να χαρακτηριστεί αποτυχημένη σε βαθμό προδοσίας. Η Ελλάδα χάνει κάθε διαπραγματευτική της άξια (εξαίρεση η προεδρία στην ΟΝΕ) βοηθού το ΝΑΤΟ στις επιτηρήσεις στην Σερβία.

Χάνει κάθε διαπραγματευτική δυνατότητα με τις αραβικές χώρες με την βοήθεια στον πόλεμο στο Ιράκ.

Και πάμε σε έναν άλλο Κωνσταντίνο Καραμανλή, αυτήν την φορά στον ανιψιό 2004-2009

 Στα μεγάλα θετικά του είναι η αποφασιστικότητα του να κάνει την Ελλάδα ενεργειακή πύλη της Ευρώπης απέναντι στα συμφέροντα της Ευρώπης και των Η.Π.Α.

Κλείνει ιστορική συμφωνία με την Ρωσία με τον αγωγό μπούρκας αλεξανδρουπολη.

Θέτει βέτο στο ΝΑΤΟ για μη ένταξη των σκοπιών αν δεν λυθεί πρώτα το πρόβλημα της ονομασίας (είναι η πρώτη φορά που μπαίνει  βέτο εναντίον  σε θέλημα των Η.Π.Α.) με αποτέλεσμα να αναγκάσει τον μπους να πει από τον λευκό οίκο ότι αυτό δεν θα μείνει ατιμώρητο.

Οικονομία παρά τις αντίξοες συνθήκες (κρίση πιστωτικού στις Η.Π.Α. και την κρίση του πετρελαίου) κατάφερε και κράτησε σε λογικά πλαίσια τα σπρεντς.

Για πρώτη φορά μετά από μεγάλη φυσική καταστροφή (μεγάλες πυρκαγιές στην Πελοπόννησο) το κράτος ανταποκρίνεται άμεσα με οικονομική βοήθεια μέσα σε 3 μέρες.

Ένα από τα μεγάλα αρνητικά του ήταν ο εσωκομματικός φόβος του.

Δεν καθαρίζει τα στελέχη που εκμεταλλεύονται την οκνηρία του και δημιουργούνται τα σκάνδαλα του βατοπεδιου και την ανάμειξη στελεχών του στο διαχρονικό πρόβλημα της Siemens  

Ανεβάζει το χρέος επί του Α.Ε.Π. στο 111% χωρίς όμως να ανεβάσει το χρέος σε πόσο προκαλώντας συρρίκνωση του Α.Ε.Π. κάτι που κατηγορήθηκε βάσει όμως των τώρα γεγονότων ήταν σωστή κίνηση.

Δεν μπορεί να επιβληθεί στην υπουργό εξωτερικών (μπακογιαννη) με αποτέλεσμα το πρόβλημα των σκοπιών να μην βρίσκει λύση κάτι που ήταν πολύ κοντά πριν 3 χρόνια.

Κλείνει την βουλή για 1 μηνά με αποτέλεσμα να διαγράφουν σκάνδαλα της πρώτης κυβέρνησης του.

Ο κρατικός μηχανισμός όχι μονό υπολειτουργεί αλλά δεν υπάρχει.

Αποτέλεσμα οι μεγάλες πυρκαγιές στην Πελοπόννησο και στην Πάρνηθα, υποκλοπές κατά του πρόσωπου του και του υπουργού εσωτερικών.

Εξαιτίας της δολοφονίας του μικρού Αλέξη η πρωτεύουσα καίγεται επί 15 μέρες.

Σαφώς και μπορείς να του αναγνωρίσεις την προσπάθεια να βάλει την χωρά στην θέση του οδηγού στην ανατολική μεσόγειο και όχι μονό (κάτι που το κάνει η Τουρκιά τώρα)

Όμως για να κυβερνήσεις χρειάζεται και πυγμή, κάτι που δεν διαθέτει.

Δεν επιβλήθηκε ποτέ στους υπουργούς του και βεβαία ποτέ δεν φόβισε τους εσωτερικά αντίπαλους του. Κάτι που δεν κατάφερε ως πρόεδρος του κόμματος το κατάφερε μετά  την παραίτηση του (διαγραφή της μπακογιαννη).

Αποτυχημένος μπορεί να θεωρηθεί αφού και η χωρά δεν κατάφερε να αποφύγει την κατηφόρα (κάτι που ήξερε) αλλά και καμία συμφωνία δεν ολοκληρώθηκε  και η είσοδος των σκοπιών στο ΝΑΤΟ και στην Ε.Ε.  είναι θέμα χρόνου.

Ο τελευταίος της λίστας μας είναι ο γιος του ιδρυτή του ΠΑ.ΣΟ.Κ. Γεώργιος Παπανδρέου. 2009-2011

Πρέπει να βρούμε θετικά,.

Προσπάθεια μείωσης των κρατικών δαπανών.

Εδώ να σημειώσουμε ότι πηρέ την χωρά στην χειρότερη κατάσταση και όταν βρίσκεται μια χωρά σε αυτήν την κατάσταση θέλει ικανούς ανθρώπους

Και εδώ αρχίζουν τα αρνητικά, η ικανότητα του δεν αμφισβητείτε γιατί απλά δεν υπάρχει.

Πηρέ την χωρά σε μια κατάσταση που ήδη γνώριζε (αφού ήδη είχε μιλήσει με στρας καν για είσοδο στο Δ.Ν.Τ.)

Το «τα λεφτά υπάρχουν» ίσως δεν τον άφησε να λάβει άμεσα μετρά τα οποία ίσως να μην μας έβαζαν ποτέ στο μηχανισμό και να μην χρειαζόταν μνημόνιο.

Οι δηλώσεις «παρέλαβα τιτανικό» «η χωρά θα πτωχεύσει» τάραξαν για τα καλά τις ήδη τρομαγμένες αγορές με αποτέλεσμα τα σπρεντς να ανέβουν ρετιρέ και η είσοδος της χωράς στον μηχανισμό στήριξης να είναι μονόδρομος.

Ενώ μιλαγε για τιμωρία των όσων φταίνε, ζητεί προκαταρκτική μονό για τα τελευταία 2 χρόνια, ενώ ο σαμαράς εζήταγε από 1974.

Δεν λαμβάνει τα μετρά που του ζητεί η τρόικα και επιβάλει δικούς του εξαντλητικούς φόρους.

Περναει  αντισυνταγματικά το μνημόνιο από την βουλή.

Δεν έχει καμία διάθεση για διαπραγμάτευση και απλά ακόλουθη οδηγίες.

Ενώ βλέπει το σχέδιο δεν τραβά  σέρνει την χωρά, εξευτελίζοντας την διεθνώς, σε μεσοπρόθεσμα και τελικά σε κούρεμα του χρέους ενώ δεν ακούει την αντιπολίτευση και τον λαό που ζητιάνε εκλογές. Αντί για αυτό ανακοινώνει δημοψήφισμα μετά από μια συμφωνία για το αν είναι να μείνουμε στο ευρώ η όχι. Έτσι δημιουργεί νέα αναστάτωση και μηδενίζει την ήδη διαλυμένη εμπιστοσύνη των εταίρων μας.

Αυξάνει δραματικά το χρέος στο 140% και αυξάνοντας και το χρέος σε ποσά ενώ συρρικνώνει το ΑΕΠ.  Τα έσοδα μηδενίζονται, επενδύσεις δεν υπάρχουν και πουλιούνται και οι τελευταίες κρατικές επιχειρήσεις στο παζάρι του όσο όσο.

Ασυζήτητη ο πιο αποτυχημένος πρωθυπουργός της χωράς, δεν θεωρείτε προδοσία για τι όλα αυτά είναι ο ορισμός της προδοσίας.

Μηδέν προσωπικότητα, εγωιστής και καρεκλάκια.

Είναι σχεδόν σίγουρο ότι εκτέλεσε σχέδιο κάτι που θα το μάθουμε από την ιστορία.

Ενδιάμεσα είχαμε και άλλους πρωθυπουργούς όπως ο Ράλλης ο τζανετακης ο γριβας αλλά δεν μπορείς να τους κρίνεις λόγο του μικρού βίου.

Ο παπαδημος δεν είναι ο πρώτος οικονομολόγος  στην μεταπολίτευση που αναλαμβάνει πρωθυπουργός αλλά ο Ξενοφών Ζολώτας, με την στήριξη Ν.Δ.  ΠΑ.ΣΟ.Κ. και ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΥ (τότε ήταν και το Κ.Κ.Ε.).

Είχε αναλάβει την πρωθυπουργία Νοέμβριο του 1989 (σύμπτωση; ) μέχρι Απρίλιο του 1990.

ΔΡΑΧΜΗ Η ΕΥΡΩ

Μετά και την ανακοίνωση του δημοψηφίσματος και της ουσίας του ερωτήματος <ευρώ ή δραχμή> , ο φόβος μιας ολοκληρωτικής κατάρρευσης είναι παραπάνω από εμφανής.

Στο ερώτημα αν θα έπρεπε να μπούμε η όχι απαντάς με ένα άλλο ερώτημα, θα άντεχε η δραχμή στις μεγάλες κρίσεις του είχαμε στην δεκαετία; Του πετρελαίου και του τραπεζικού; Μάλλον όχι.

Το ερώτημα μας όμως τώρα είναι τι θα συμβεί μια επιστροφή στην δραχμή τώρα;

Η ισοτιμία που έχει τώρα με το ευρώ είναι 1=340,75

Ήδη δηλαδή σε αρκετά αδύναμη θέση.

Στην καλύτερη περίπτωση (υπάρχουν χειρότερες προβλέψεις) η υποτίμηση θα είναι στο 30% άρα από την επόμενη κιόλας μέρα η ισοτιμία θα είναι 1=442,97.

Έτσι το χρέος από 270 δις ευρώ θα πάει  119.601.900.000.000 δηλαδή 119,602 τρις

Αν δεν δεχτούμε τουλάχιστον ένα μέρος του οι συνέπειες θα είναι ακόμα πιο μεγάλες.

Πάμε όμως να δούμε έναν πινάκα με σημερινές τιμές σε τιμές  δραχμής και με πόσους μισθούς το αγόραζες ή θα το αγοράζεις (εδώ να σημειώσουμε ότι ο μισθός θα ορισθεί με την πρώτη ισοτιμία)

Μισθός 1000 ευρώ  340.750 δραχμές  (ημερομίσθιο 40 ευρω/13.630 δραχμές)

Προϊόντα                                 τιμή ευρώ/μισθούς                 τιμή δραχμής/μισθούς

Philips lcd 32’	319/ 8 ήμερες	141.307/11 ήμερες
Ψυγείο indesit	500/ 13 ήμερες	221.485/  17 ήμερες
Nissan micra 1.2	10.490/ 8,5 μήνες	4.646.755/ 11,5 μήνες
Γάλα εβαπορέ	1,1 / ~ 2 λεπτά	487,267/  17 λεπτά

Με απλά λόγια, για να φτάσεις τα χρήματα που παίρνεις τώρα θα πρέπει να δουλεύεις

Όχι 8χ25 αλλά  11χ25.

Θα πείτε θετικά δεν υπάρχουν; Βεβαίως και υπάρχουν.

Είναι πιο δύσκολο να πτωχεύσεις απλά κάνεις υποτιμήσεις και φτάνεις σε ένα σημείο σαν την Ινδία με 5 δολάρια το μηνά μισθό.

Σίγουρα θα αυξήσουμε τις εξαγωγές μας, αφού οι ξένοι θα αγοράζουν πιο φθηνα από εμάς.

Τα δικά μας προϊόντα θα είναι πιο φθηνα, τα ενοίκια θα πέσουν.

Τα αρνητικά βεβαία παρά πολλά, αμυντικός εξοπλισμός; Σχεδόν αδύνατος.

Αν και εφόσον τακτοποίησης τα χρέη σου, ο νέος δανεισμός θα είναι σε υψηλή επιτόκια.

Άρα σκεφτείτε, δραχμή ή ευρώ;

Το όχι δεν είναι απάντηση εδώ στον Παπανδρέου, που όπως φαίνεται έχει μεγάλο σχέδιο.

Γιατί αν φεύγαμε από την αρχή από το ευρώ τα πράγματα θα ήταν καλύτερα.

Θα πείτε γιατί; Για το λόγο ότι θα κάναμε τις υποτιμήσεις που έπρεπε (χωρίς να έχουμε πάρει αλλά δάνεια) θα συγυρίζαμε την οικονομία χωρίς βάρια μετρά (τουλάχιστον στο βαθμό που έγιναν) και αν όχι τώρα σίγουρα σε 2 χρόνια θα μπορούσαμε να επιστρέψουμε.

ΜΗΠΩΣ ΠΑΡΑΝΟΜΑ ΕΓΙΝΕ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ Ο ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ ;;; .

Αποκάλυψη: Ο Γιώργος Παπανδρέου και η αμερικανική υπηκοότητα!
Αναρωτιέμαι πόσο πιο παράνομη μπορεί να είναι μια κυβέρνηση την στιγμή που ο ίδιος της ο πρωθυπουργός κατέχει ΠΑΡΑΝΟΜΑ το ύψιστο αυτό αξίωμα! Διαβάστε την ανάλυση...
katohika.gr

 

που βρήκα στο www.diavatirio.com και θα καταλάβετε....

Μου ζητήθηκε πρόσφατα να αναλύσω το θέμα της αμερικανικής ιθαγένειας του Γιώργου Παπανδρέου, δεδομένου ότι σύντομα μπορεί να είναι ο επόμενος πρωθυπουργός της Ελλάδας. Πράγματι είναι εξαιρετικά σπάνιο για πρωθυπουργό μιας χώρας να κατέχει παράλληλα και αλλοδαπή ιθαγένεια - πόσο μάλλον για κάποιον που είναι αλλογενής κατά τρία τέταρτα. Τα μοναδικά παραδείγματα πρωθυπουργών και αρχηγών κρατών με αλλοδαπή ιθαγένεια είναι αυτό του Alberto Fujimori, πρώην προέδρου του Περού με ιαπωνική και περουβιανή ιθαγένεια και του John Turner, πρώην πρωθυπουργού του Καναδά με καναδική και βρετανική ιθαγένεια. (όμως ο Turner γεννήθηκε το 1929 όταν όλοι οι πολίτες του Καναδά ήταν Βρετανοί και δεν υπήρχε ακόμα η έννοια της καναδικής ιθαγένειας)

Είναι γεγονός ότι η ιθαγένεια είναι ένδειξη υποταγής σε μια χώρα και στους νόμους της, και ως εκ τούτου οι ψηφοφόροι βλέπουν ιδιαίτερα αρνητικά τους υποψήφιους με διπλή ιθαγένεια. Δεν είναι τυχαίο ότι ο Ανδρέας Παπανδρέου, παραιτήθηκε δημόσια και επίσημα της αμερικανικής ιθαγένειας προτού εκλεγεί βουλευτής. Το ίδιο έκανε και η Michelle Jean που παραιτήθηκε της γαλλικής υπηκοότητας πριν να γίνει Κυβερνήτης του Καναδά. Το ενδεχόμενο δε ο Barack Obama να διατηρεί και την κενυατική ιθαγένεια καυτηριάστηκε ιδιαίτερα, μέχρι που αποδείχτηκε ότι ο Obama δεν θα μπορούσε να κατέχει την ιθαγένεια της Κένυας η οποία δεν επιτρέπει την πολλαπλή ιθαγένεια.

Καταρχήν, θα πρέπει να ερευνήσουμε αν ο Παπανδρέου πράγματι είναι πολίτης των ΗΠΑ. Εφόσον γεννήθηκε στις ΗΠΑ και δεν έκανε ποτέ αίτηση αποποίησης ιθαγένειας σε αμερικανικό προξενείο, και εφόσον οι ΗΠΑ δεν του αφαίρεσαν την ιθαγένεια επειδή έδρασε με τρόπο ασυμβίβαστο και με πρόθεση να χάσει την αμερικανική ιθαγένεια, ο Παπανδρέου είναι ακόμα αμερικανός πολίτης. Εξάλλου, είναι ευρέως γνωστό ότι τα παιδιά του έχουν διπλή ιθαγένεια (πράγμα αδύνατον εάν ο ίδιος δεν ήταν αμερικανός) και υπάρχουν και αναφορές σύμφωνα με τις οποίες ο Παπανδρέου ταξίδεψε στο Λονδίνο προκειμένου να ανανεώσει το αμερικανικό του διαβατήριο χωρίς το θέμα να πάρει την δημοσιότητα που θα έπαιρνε αν το ανανέωνε στην αμερικανική πρεσβεία στην Αθήνα. (Πηγή: «Η Εύα Γεωργίου Παπανδρέου Αποκαλύπτει», σελ. 35)

Το επόμενο βήμα είναι να ελέγξουμε τι επιπτώσεις μπορεί να έχει η αμερικανική υπηκοότητα στα μελλοντικά του καθήκοντα ως πρωθυπουργού της χώρας. Πέρα από το γεγονός ότι ο όρκος του να υπηρετεί τα συμφέροντα της Ελλάδας πάνω από όλα είναι ασυμβίβαστος με την ιδιότητα του αμερικανού πολίτη, υπάρχουν και ορισμένες πολύ σημαντικές υποχρεώσεις που έχουν όλοι οι αμερικανοί πολίτες (άρα και ο Παπανδρέου) σύμφωνα με την αμερικανική νομοθεσία. Οι υποχρεώσεις των αμερικανών πολιτών είναι οι εξής:
1) Να κάνουν φορολογική δήλωση κάθε χρόνο στην αμερικανική κυβέρνηση και να πληρώνουν φόρους πάνω σε όλα τα εισοδήματα τους, ανεξάρτητα του που διαμένουν και το από που προέρχονται αυτά τα εισοδήματα
2) Κάθε φορά που έρχονται στις ΗΠΑ να χρησιμοποιούν αποκλειστικά και μόνο αμερικανικό διαβατήριο, χωρίς την δυνατότητα να απολαμβάνουν διπλωματικής ασυλίας, μια και όλοι οι αμερικανοί πολίτες είναι ίσοι και έχουν ίσα δικαιώματα.
3) Να διατηρούν πίστη και υποταγή στις ΗΠΑ και ποτέ να μην κηρύξουν πόλεμο εναντίων των ΗΠΑ ή να βοηθήσουν τους εχθρούς των Ηνωμένων Πολιτειών. Όποιος αμερικανός πολίτης παραβεί τα ανωτέρω, μπορεί να καταδικαστεί για εσχάτη προδοσία και να αντιμετωπίσει ακόμα και την ποινή του θανάτου.

Από τα ανωτέρω είναι φανερό ότι η ιδιότητα του αμερικανού πολίτη είναι ασυμβίβαστη με την ιδιότητα του πρωθυπουργού της Ελληνικής Δημοκρατίας. Ο πρωθυπουργός της Ελληνικής Δημοκρατίας δεν μπορεί να ταξιδεύει στην Αμερική χωρίς διπλωματική ασυλία, ούτε μπορεί να ζυγιάζει την κάθε του κίνηση μήπως και βοηθήσει εχθρούς των ΗΠΑ. Πάνω από όλα όμως, ο πρωθυπουργός της ελληνικής δημοκρατίας δεν πρέπει να αφήνει καμία σκιά σχετικά με την πίστη του στην πατρίδα. Αν ο κύριος Παπανδρέου ήταν Αυστραλός με αμερικανική ιθαγένεια, δεν θα μπορούσε να γίνει ούτε καν βουλευτής, αν ήταν Βρετανός δεν θα μπορούσε να γίνει ούτε καν διπλωμάτης. Αν ήταν δε κινέζος, θα είχε αυτόματα χάσει την κινεζική ιθαγένεια. Για αυτούς τους λόγους, πιστεύουμε ότι θα ήταν σκόπιμο ο Γιώργος Παπανδρέου να ξεκαθαρίσει το θέμα της ιθαγένειας του, και χωρίς περαιτέρω χρονοτριβές να αποποιηθεί την αμερικανική ιθαγένεια με επίσημη δήλωση του στο αμερικανικό προξενείο.

Σημείωση 1: Η αίτηση για ανανέωση του αμερικανικού διαβατήριου ρωτάει τον αιτούντα αν ανέλαβε αξίωμα σε τρίτη χώρα με πρόθεση να χάσει την αμερικανική ιθαγένεια. Ο κ. Παπανδρέου δηλαδή θα πρέπει κάθε φορά που ανανεώνει το αμερικανικό διαβατήριο του να γράφει ότι, ναι μεν ανέλαβε πρωθυπουργός τις Ελλάδας, αλλά χωρίς να θέλει να χάσει την αμερικανική ιθαγένεια. Πιθανόν εκεί να αναγράφει και άλλα για να είναι σίγουρος ότι η αίτηση του δεν θα απορριφθεί - όπως ότι ο όρκος που έδωσε σαν πρωθυπουργός ήταν τυπικός κ.λ.π.

Σημείωση 2: Πρόσφατα υπέπεσαν στην αντίληψη μου και ορισμένες ακόμα περιπτώσεις αρχηγών κρατών με διπλή, αμερικανική ιθαγένεια ως εξής: O Valdas Adamkus, πρόεδρος της Λιθουανίας το διάστημα 1998-2003 και 2004-2009 είχε πολιτογραφηθεί αμερικανός πολίτης την δεκαετία του 1950 - αλλά αποποιήθηκε την αμερικανική ιθαγένεια με δήλωση του στο αμερικανικό προξενείο πριν αναλάβει τα καθήκοντα του ως πρόεδρος της Λιθουανίας. Επίσης, υπάρχουν αναφορές ότι ο πρωθυπουργός του Ισραήλ, Μπενιαμίν Νετανιάχου είχε την αμερικανική ιθαγένεια, αλλά επίσης την αποποιήθηκε με δήλωση του στο αμερικανικό προξενείο το 1982, αφού η ισραηλινή νομοθεσία δεν επιτρέπει σε όσους κατέχουν αλλοδαπή ιθαγένεια να είναι μέλη του ισραηλινού κοινοβουλίου. Ο Παπανδρέου τι έκανε;

Οι ευθύνες του πολιτειακού συστήματος οπως καταλαβαίνετε είναι τεράστιες!

Δεν μπορεί ΝΟΜΙΚΑ πλέον ο πρωθυπουργός να συνεχίσει να ασκεί τα καθήκοντά του!

Οφείλει και πρέπει να παραιτηθεί άμεσα !

Ο ελληνικός λαός τίθεται πλέον ενώπιον των ευθυνών του.

Καλείται να γίνει, ως οφείλει, ΔΙΚΑΣΤΗΣ των ΠΡΟΔΟΤΩΝ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΕΘΝΟΥΣ, δια της εκλογής μιας νέας ΕΘΝΙΚΗΣ ΒΟΥΛΗΣ αποφασισμένης να δικάσει τους υπεύθυνους!

ΠΗΓΗ http://www.oparlapipas.com/2011/10/blog-post_3198.html

Είναι πιθανός ένας εμφύλιος σπαραγμός, αναστολή ελευθεριών ή και… διάλυση της Ελλάδας;

Αφορμή, αλλά όχι αιτία, για το άρθρο εκείνο ήταν μιά ανησυχητική δήλωση του προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ζοζέ Μανουέλ Μπαρόζο, ο οποίος είχε πεί ότι υπάρχει πιθανότητα χώρες όπως η Πορτογαλία και η Ελλάδα να μην… υπάρχουν σε λίγα χρόνια, ή τουλάχιστον να μην υφίστανται ως δημοκρατίες με τη σημερινή μορφή.

Δεν μας έκανε εντύπωση το «θάψιμο» της δήλωσης αυτής από τα περισσότερα ελληνικά ΜΜΕ. Ήταν τόσο σοβαρή που δεν χωρούσε στα ελαφρά και επιδερμικά δελτία (ελληνοκεντρικών και υστερικών) ειδήσεων, γιατί θα ξεκινούσε συζήτηση που κανείς δεν ξέρει πού θα έβγαζε!

Κάποιοι φίλοι θεώρησαν ότι οι φόβοι μας είναι υπερβολικοί. Οι λόγοι που πίστευαν κάτι τέτοιο… δεν υπάρχουν στη σφαίρα της λογικής, αλλά του… συναισθήματος. Είναι το ίδιο που αισθάνεται ένα παιδάκι όταν ακούει απειλές των γονιών του ότι θα χωρίσουν, αλλά δεν τους πιστεύει γιατί το ίδιο δεν έχει γνωρίσει το κόσμο δίχως αυτούς! Τους έχει δεδομένους, όπως δεδομένα θεωρούμε και εμείς κάποια πράγματα σχετικά με τη χώρα και τους εαυτούς μας!
Τις επόμενες του δημοσιεύματός μας ημέρες μάς έκανε εντύπωση που ακόμα και σε mainstream τηλεοπτικά κανάλια κάποιοι είχαν προσθέσει στις κοινότυπες και κουραστικές ερωταπαντήσεις τους που σερβίρουν κάθε βράδυ και… τέτοιες νύξεις και ατάκες, δίχως όμως να επεκτείνονται, για να μην κατηγορηθούν για κινδυνολογία. Ήθελαν απλώς να καταγραφεί ότι «αυτοί το είχαν πεί», αλλά όχι να αναλάβουν ευθύνες περαιτέρω αναλύσεων.
Η Ελλάδα έμεινε μόνη, δίχως φίλους και προστάτες!

Και φτάσαμε στην έκθεση για την Ελλάδα του αμερικανικού Ινστιτούτου Στράτφορ (STRATFOR) που μιλάει καθαρά για υποβάθμιση του γεωπολιτικού ρόλου της Ελλάδας στην περιοχή, προσθέτοντας ότι η χώρα μας έχει μείνει χωρίς συμμάχους, για πρώτη φορά από την ίδρυση του ελληνικού κράτους, τη δεκαετία του 1820. Θα πρέπει λοιπόν να βρεί τρόπο να γίνει «χρήσιμη» σε κάποια μεγάλη δύναμη, κάτι που δεν είναι πιθανό, παρά μόνο στη περίπτωση Βαλκανικών συγκρούσεων με εμπλοκή κάποιας τέτοιας μεγάλης δύναμης – κάτι απίθανο!
Οι συντάκτες της έκθεσης διατρέχουν την Ιστορία της Ελλάδας, ως πολιτικής και γεωγραφικής υπόστασης, από τα αρχαία χρόνια έως σήμερα. Λεπτομερείς και αναλυτικοί έως, κάποιες φορές, υπερβολής, συμπεραίνουν ότι τα «κλειδιά» για την Ελλάδα δεν είναι ούτε η Θεσσαλία, ούτε η Μακεδονία, ούτε καν το λεκανοπέδιο που φιλοξενεί τη πρωτεύουσα και τον Πειραιά: Ο πυρήνας, η ψυχή της χώρας είναι το Αιγαίο. Η Κρήτη, η Ρόδος και η… Κέρκυρα –η οποία προόρισται να αποκρούσει τις εξ Αδριατικής ενδεχόμενες απειλές- είναι οι ελληνικές ασπίδες, όμως το κλειδί βρίσκεται στο αρχιπέλαγος του Αιγαίου, του οποίου η προάσπιση απαιτεί ισχυρή και πανάκριβη στρατιωτική ετοιμότητα. Η χρήση της λέξης «πανάκριβη», τη στιγμή που όλοι γνωρίζουμε τη δημοσιονομική καχεξία μας, μάς αναγκάζει να σκεφτούμε τις επιπτώσεις αυτής της αδυναμίας για συντήρηση τέτοιας αποτρεπτικής δύναμης!
Σαν να μην θέλουν οι συντάκτες της έκθεσης να πάψουμε να προβληματιζόμαστε για τους αναδυόμενους ζωτικούς κινδύνους, τονίζουν με κάθε τρόπο την αναγκαιότητα του ελέγχου του Αιγαίου, αν θέλουμε να υπάρχουμε ως χώρα και σε άλλο σημείο τεκμηριώνουν την αδυναμία μας να συνεχίσουμε τον έλεγχό του! Το συμπέρασμα είναι ευθύ και ανησυχητικό. Πόσον μάλλον όταν επιπλέον έχουμε στο Αιγαίο ένα τουρκικό σκάφος ερευνών να βολτάρει πάνω από τη Σαμοθράκη και να δίνει στις ελληνικές αρχές αστείες απαντήσεις για τις προθέσεις του, δεν μπορούν οι ανησυχίες παρά να αυξηθούν!

Δύσκολο να προασπίσουμε το Αιγαίο, δηλαδή την Ελλάδα!
Το Αιγαίο λοιπόν, που αποτελεί τον πυρήνα της υπόστασής μας ως κράτους και δίνει το επιπλέον πλεονέκτημα της διασφάλισης του εμπορίου μεταξύ Μαύρης Θάλασσας και Μεσογείου, είναι πλέον δύσκολο να το προασπίσουμε. Και «χωρίς τον έλεγχο του Αιγαίου απλά… δεν υπάρχει Ελλάδα»* μας ενημερώνει… τρυφερά η έκθεση.
Το Στράτφορ λέει λοιπόν ότι το να κρατήσει η Ελλάδα τη νησιωτική της υπόσταση δεν είναι εύκολο λόγω αδυναμίας συλλογής των φόρων (αυτό ας το δούν αυτοί που συνεχίζουν να στριγγλίζουν ανεύθυνα ότι το πρόβλημα οφείλεται σε κάποιους μεγαλοσχήμονες καραχραστές και όχι σε δομικές αδυναμίες που δυναμιτίζουν την ύπαρξή μας και οι οποίες έχουν να κάνουν με όλους εμάς τους πολίτες και τον τρόπο που η χώρα –δεν- λειτουργεί), σημειώνοντας πως το 25% της οικονομίας είναι «μαύρη»**.
Με τη συνεχή λοιπόν πίεση της φιλόδοξης, για διεθνή γεωπολιτικό ρόλο, Τουρκίας και με αδυναμία πρόσβασης στις διεθνείς πηγές χρήματος, η Ελλάδα –και εδώ είναι το συγκλονιστικό- θα αντιμετωπίσει πρόβλημα κατάρρευσης, εσωτερικών συγκρούσεων, απώλειας ελέγχου κτλ! Ακριβώς, δηλαδή, αυτό που γράφαμε προ ημερών στο Greece SOS!
«Δεν τίθεται θέμα για το αν η Ευρωπαϊκή Ένωση θα βγάλει από τη πρίζα την Ελλάδα, αλλά το πότε θα το κάνει αυτό, κάτι που πιθανότατα θα γίνει με τη πρώτη ευκαιρία όταν πλέον η Ευρώπη θα βεβαιωθεί ότι η εγκατάλειψη της Ελλάδας δεν θα βλάψει την ίδια»!
Κρίσιμη για τη πορεία της Ελλάδας η επόμενη τριετία
Είναι εκπληκτικό ότι οι φόβοι του… ταπεινού Greece SOS για το μέλλον μας και τους κινδύνους, επιβεβαιώνονται –ως φόβοι- από τα πλέον αρμόδια χείλη. Σε αντίθεση με αυτούς που δεν μπορούν να αντιληφθούν ότι η χώρα βρίσκεται σε κατάσταση ενός ιδιότυπου πολέμου και, όπως σε κάθε τέτοια περίπτωση, αντιμετωπίζουμε πιθανότητα μειζόνων απωλειών ή γενικής κατάρρευσης, εμείς γράψαμε και συνεχίζουμε να γράφουμε ότι είναι παιδαριώδες να αμυνόμαστε κάποιων… επιδομάτων, υπονομεύοντας την ίδια την ύπαρξή μας. Το δράμα δεν είναι τόσο το δημοσιονομικό πρόβλημά μας, αλλά η συνέχιση της άρνησης του μεγαλύτερου τμήματος του πληθυσμού να αντιληφθεί τι ακριβώς συμβαίνει, τη βοηθεία φυσικά (ως… συνήθως) ανεύθυνων πολιτικών που επιμένουν να υποχωρούν σε κλαδικές ή άλλες πιέσεις, αρνούμενοι να γίνουν δυσάρεστοι στη… δεξαμενή ψήφων. Ως πότε αυτοί οι «ταγοί» θα παραμένουν εκεί;
Ως επίλογο επιτρέψτε μας να επαναλάβουμε κάτι που αναφέρεται στην έκθεση Στράτφορ που, αν και μοιάζει κοινότυπο, περιέχει ουσιαστική προειδοποίηση γι αυτούς που διαθέτουν εργαλεία ακοής: «Η επόμενη τριετία θα είναι κρίσιμη για την Ιστορία της Ελλάδας».
Παν. Λάτας

ΠΗΓΗ http://www.greecesos.gr/?p=1006

Πόσο επικίνδυνος είστε κύριε Παπανδρέου;

• Αναλάβατε την διακυβέρνηση της χωράς με ψέματα «λεφτά υπάρχουν»
• Μας βάλατε σε ένα μνημόνιο, υποθηκεύοντας την χωρά, τον λαό και το μέλλον του χωρίς να μας ρωτήσετε, τότε δεν ξέρατε τι είναι δημοψήφισμα;
• Ενεργούσατε κατά βούληση δίκια σας ως προς τα βάρια μετρά παρά την αντίδραση όχι μονό του λαού αλλά και τον δικών σας ανθρώπων, διαγράφοντας τους «δημοκρατικά» από την παράταξη σας.
• Δεν λάβατε υπόψη τον ξεσηκωμό των ελλήνων και περνώντας  τους νεκρούς της marfin ως παράπλευρες απώλειες (όπως συνηθίζουν να λένε οι αμερικανοί)
• Μας βάλατε σε ένα μεσοπρόθεσμο υποθηκεύοντας το μέλλον μας για περισσότερα χρόνια.
• Αντισταθήκατε με κάθε δυνατό τρόπο στην λαϊκή βούληση, για εκλογές, για δίκια σας παραίτηση, εσείς στείλατε τα ματ για να τους πνίξουν με δακρυγόνα έτσι είχαμε άλλον έναν νεκρό.
• Οι πραγματικοί νεκροί της πολίτικης σας είναι εκατοντάδες, αυτοκτονίες για οικονομικά χρέη και εσείς μετά από κάθε “καλή συμφωνία” όπως την λέγατε, λαϊκίζατε ως “νικητής”.
• Συμφωνήσατε σε ένα κούρεμα του χρέους καταφέρνοντας τελικά αυτό που λέγατε ότι θέλατε να αποφύγετε όταν μπήκαμε στο μνημόνιο, πετώντας τις θυσίες ενός ολόκληρου λαού.
• Τώρα βάζετε την χωρά στην εμφύλια διαμάχη ,ναι η όχι στην Ευρώπη; Θυμηθήκατε λίγο αργά το δημοψήφισμα.
• Αλλάζετε ηγεσίες στα σώματα εθνικής ασφάλειας σε μια περίοδο που είναι άκρως επικίνδυνο, τεταμένες σχέσεις Ισραήλ-Τουρκιά και το οικόπεδο 12, πολλαπλές παραβιάσεις από μέρους της Τουρκιάς.

Έτσι ρωτώ πόσο επικίνδυνος είστε;

Τι άλλο μπορούμε να περιμένουμε από εσάς;

Εδώ θα σας κάνω και μια άλλη ερώτηση,

Δεν ρωτώ γιατί δεν αγαπάτε την Ελλάδα αλλά ρωτώ

Γιατί την μισητέ τόσο πολύ;

το χρεος με απλα λογια.

Το έχουμε ξαναγράψει στην σελίδα και δυστυχώς είναι και λίγοι δημοσιογράφοι και πολιτικοί που το λένε.

Το πρόβλημα της Ελλάδας δεν είναι το χρέος ως νούμερο αλλά ως ποσοστό του Α.Ε.Π.

Πάμε να δούμε κάποια παραδείγματα για να καταλάβουμε.

Εμείς χρωστάμε 377δις,η Γερμανία χρεωστάει 2,3 τρις περίπου τα ιδία και η Γαλλία.

Πως γίνεται εμάς το χρέος να μην είναι βιώσιμο ενώ η Γερμανία και η Γαλλία να είναι δυνατές οικονομίες;

Απλά γιατί εμάς το χρέος είναι στο 135% του ΑΕΠ ενώ στην Γερμανία είναι 77% και στην Γαλλία στο 87%.

Με απλά λόγια εμείς χαλάμε περισσότερα από όσα παράγουμε σε αντίθεση με τις πιο πάνω χώρες.

Ένα ακόμα παράδειγμα είναι η Ιταλία, το χρέος της είναι  2.2 τρις όσο είναι και της Γερμανίας και της Γαλλίας, όμως γιατί η Ιταλία έχει πρόβλημα; Γιατί το χρέος της είναι στο 120% του ΑΕΠ.

Ένα καλό παράδειγμα πιο κοντά σε εμάς είναι της Ολλανδίας, περίπου τον ίδιο πληθυσμό και πάνω κάτω τις ίδιες δυνατότητες.

Το χρέος της Ολλανδίας είναι 486δις δηλαδή 100δις περισσότερα!!!!!! Όμως το χρέος είναι στο 68% του ΑΕΠ.

ΑΚΟΜΑ ΛΙΓΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΓΙΑ ΝΑ ΚΑΤΑΛΑΒΟΥΜΕ.

ΚΡΑΤΟΣ                                ΧΡΕΟΣ                                 ΑΕΠ

ΤΟΥΡΚΙΑ	363ΔΙΣ	49,5%
ΗΠΑ	10,5 ΤΡΙΣ	68.9%
ΡΩΣΙΑ	151ΔΙΣ	9%
ΑΙΘΙΟΠΙΑ	9ΔΙΣ	34%

Από τα νούμερα αυτό που αμέσως καταλαβαίνουμε είναι ότι το χαμηλό χρέος δεν είναι αυτό που προσφέρει ευημερία ζωής αλλά το υψηλό χρέος.

Βεβαία με συνδυασμό χαμηλού ποσοστού επί του ΑΕΠ.

Πως όμως γίνεται αυτό; Πως μπορώ να χρωστάω περισσότερα αλλά να μην έχω πρόβλημα στο ΑΕΠ;

Οι φόροι και οι περικοπές σίγουρα δεν είναι λυση, ως προς την ποιότητα ζωής.

Άρα θέλω να βγάζω πιο πολλά, με λίγα λόγια ΑΝΑΠΤΥΞΗ.

Πως γίνεται μια ανάπτυξη;

1. ρίχνοντας χρήμα στην αγορά
2. φέρνοντας επενδυτές ‘η εκμεταλλεύεσαι τους ντόπιους επενδυτές
3. προωθείς την εκμετάλλευση του ορυκτού πλούτου.
4. εναλλακτικές πηγές ενέργειας(ήλιος, άνεμος, νερό)
5. παίρνεις τα πακέτα στήριξης του ΕΣΠΑ,τα οποία δικαιούσαι και δεν είναι δάνεια. Εδω να σημειώσω ότι 2 χρόνια δεν πήραμε τίποτα και όχι γιατί δεν μας τα δίνουν αλλά γιατί δεν τα περνούμε.

  

Γιατί όμως οι φόροι δεν είναι λύση;

Απλά μαθηματικά, καλύτερα να παίρνεις το 10% από το 1 δις παρά το 50% από τα 100εκ.

Και οι απότομες περικοπές επέφεραν μεγαλύτερη κρίση, δεν είμαι κατά της μείωση των κρατικών δαπανών αλλά πρέπει να γίνουν σταδιακά.

Ελπίζω να βοήθησα με απλά λόγια, σαφώς και τα οικονομικά έχουν πολλές αναλύσεις αλλά αυτά είναι για τους επιστήμονες.